2. Xebateke bi taybetî ji bo pêşerojê pîroz e. Çima min got pêşeroj? Ji ber ku sed mixabin îro Kurdên Bakur ji sedî 10-20 (dibe ku kêmtir be jî) encax dizanin û hewl didin kurdî bixwînin û di jiyana xwe de bi kar bînin. Di xewa xefletê de ne. Ne ziman xema wan e ne jî netew. To mezinên me yên nexwendî yekcarî nabin yaw. Nizanim çavê wan tirsiyaye yan ji nezanî ye li hemberî Kurdî û Kurdbûnê derdikevin.

Mînakek ji malbata min: dema ku min lîsans dixwend li zanîngehê (6-7 sal berê) min çend çîrokên Kurdî weke pdf dadixistin û wan weke notên kaxizê ji prînterê derxistibûn. Çend roj berê li wan rast hatim û min ew dan biraziyên xwe. Biraziyê min yê biçûktirîn, 6 salî wan e, dixwend û min jî xwendina wî dişopand. Wexta dêya wî hat min got binihêre kurê te Kurmancî çîrokan dixwîne. Ji min re çi bêje baş e? Dibêje ku xirab bibin bela te ye.
Mirov ji Kurdbûnê sar dikin bi telaq...