4. ji bo edeten pênaseyeke derewçî bikim:

sernivîsa ku tê de kul û derd û pirsgirêk û nîqaşên ser rastnivîsînê hene. hema nebû armanca bilind û formatîk* ev e.

û niha xwediyê vê peyama dijminê formatê: rastnivîsa kurdî/120032.
ev diyariyên min ji bo te ne:
(bnr: formata tirşikê)
(bnr: nivîskarên serûbinê formatê li bin guhê hev dixin)

di peyama pêşîn de min qala tercîhên "şaş" ên rastnivîserên me kirine derheqê deng û herfa q-yê û min derd û kulên xwe gotine. Difikirim, lê dinêrim û jê dernakevim: gelo niha çi xêra wê peyama te ya vala bi meseleya min re heye? yanî, wele ez ê fedî bikim, heke rabim bersiveke wiha boş bidim keseke ku derdê wî tiştekî din e.

Aliyê din: li jor 16 e mînak hene. min gotiye meseleya k-kirina q-yê di nivîsandina peyvên ewrûpî de derdikeve û berevajiya wê yên tirkî wekî q li kar in.

Lê tu rabûyî bêyî hedê xwe, gotiye baş "bikolîne". law, birê min, tu berê baş bixwîne, baş fêm bike ka mêrik li peyamê qala çi kiriye û piştre heke agahiyeke te hebe rabe bibêje. Rabûyî, te terrîkên konak û kurt girtiye û rehek çirrandiye. Lê dipirsim, çi bandora wê li ser meseleyê heye? de haydê ew xelet bin (dê zarok bikenin) mînakên din?

niha naxwazim li ser wan etîmolojiyên çirrandî bipyeivim ku navenda meseleyê bihejînim lê ez vê dizanim: herkes nikare bibe rehnas lê belê her kurd xwe wekî rehnas dihesibîne. çima? ji ber ku kurdî dizane. xêra xwedê. îja kon-ax asdfgh xwedê ji te razî be. *

(bnr: perde)