1. Şerefxanê Bedlîsî (z. 25'ê reşemiyê, 1543 - m. 1603) nivîskarekî klasîk ê kurd e. Pirtûka wî ya herî bi nav û deng Şerefname ye. Mijara Şerefnameyê dîroka kurdistanê ye.



Perçeyek ji gotarê klasîkên me – an şahir û edîbên me ên kevin ya celadet bedirxan: "melayê jaba di heqê Şeref-Xan de gotiye: Şairê heftê Şeref-Xan e, ji mîrê di hekariyan e, û ji neslê Ebas. Di hezar û sed û yekê da jî li Colemêrgê ko cihê hikûmeta hekariyan e peyda bûye. Eşhar û ebyat bi zimanê kurmancî û farisî zehf gotiye. Di hezar û sed û şêst û yêkê da merhûm bûye û di nêv Colemêrgê de medfûn e.



Me ev Şeref-Xan nas ne kir. Heke jê mexsed xwediyê Şerefname Mîr Şeref e, mîr Şeref ji mîrên Bidlîsê ye, û me tu şihrên wî bi kurdmancî ne dîtine."

2. qewlî gotinan kesê ku deriyê kurdistanê ji yavuz sultan selîm re vekirî ye.mirov nizane bê ka jê hez bike an na

3. xêzkar/wênesaz: bavê nazê



Here lînkê

4. ax û wax ku kurdên wî bi Îdrîsê bidlîsî we tew hevdû diken hene. lê gava denîz gezmiş û mahîr çayan bipirsî mina bilbîlan diaxivin. hezar mixabin.

5. mijara ku em jê hayil bûn ku hê hin kurd nikarin vî û îdrîsê bîdlîsî ji hev cihê bikin mixabin..

6. mîr şerefxan neqil dike ku şecereya kurdan digihîje bûht û becen ango bûhtenesrê babîlî (nebûkednezer) û bîjenê keyanî. (cilda ewil ya şerefnameyê, şecereya ekrad)

meriv gava kitêba wî ya şerefnameyê dixwîne tê derdixe bê ka çend zîrek û dinêeyan bûye. diyar e efsaneya rom û rem (romûlûs û remûs) bihîstiye û ew jî li gora vê distûrê efsaneyek çêkiriye. lê divê neyê jibîrkirin efsane bi temamî pûç û vala nînin helbet di peywenda dîrokê de qasî misqalek jî be rastiyek di wan de heye.