1. helbet vê yekê nostoljjyeke xemgin hiştiye li ser gelek xortên kurdan ku zaroktiya wan salên 80an 90de boriye bi piranî li serhedê.

2. Dema me ber sobê fêkî dixwaran - ji xwe di zivistanê de fêkiya herî erzan û bi hêsan peyda dibûya pirteqal bû - me qaşila pirteqalê ser sobê digivaşt û ew ava kû ji qaşila pirteqalê derdiket bêhneke xweş dikire odeyê de..

3. keyfek mezin e. ya ku keyf e, ne xwarina fîkiyan e; her tiştê ku li ber sobê tê kirin gelekî xweş e.

çay vexwarin, xwarin xwarin (oha min çend caran got xwarin), civat gerandin, fîlm temaşekirin, xwendin, lîstin û hwd.

agirê sobê, germahiya wê û gup gupa dengê wê... heqqet ev sobe çima hişên me de evqas cihê xwe xweş kiriye?

4. Demekî di zaytungê de nivîseke e komîk di derbarê bîranînên ber sobeyê derketibû.. dema min di vê Mijarê nivîsi ew nivîsa di zaytungê de hat bîra min..ev e nivîs: http://www.zaytung.com/haberdetay.asp?newsid=205974

5. bîranîneke bê hempa ye ku nifşên me gihîşt. a xerap hîn nostaljî hene ku carna mariv keys û derfet dibîne ku dîsa biceribîne lê rûniştina li ber sobê dîsa dubare nabe hîn çû derbas bû. zehmetiya sobê gelek bûn û ew barê dê bav bû me têkildar nedikir carna di malê de dibêjim "yav sobê çi xweş bûn newsa? dibêjin erê lê şikandina êzingan jî xweş bûn serhat efendî"* binêrin dîsa ket bîra min. a baş ez cixareyeke bikşînim

6. Wek her tiştekê li ber sobê fêkî xwarin jî tamekê cûda dihewîne ev jî dide nîşan ka di karekê de derdor çawa bandorê dike.