1. Êdî heta ji min were ez ê muzîka tirkî guhdarî nekim û ez ê nedim guhdarî kirin.

Min ev biryara da ji ber ku doh bi mamosteyên tirk re ez û hevalekî xwe jî çûbûn gera semsûrê. Di rê de wan Telefona xwe bi Bluetootha wesayîtê girêdan û muzîka xwe lê xistin. Îja carekê min a xwe girêda û straneke kurdî vekir. Di cîh de mehdê wan guherî, gotin ev çi muzîk e filan, xwestin biguherînin. Yek ji wan jî ji Qoserê ye lê baş nizanim kurd e yan na. Ji ber ku Çeçen û Ereb jî hene li Qoserê.

Mamosteyekî muzîkê ji bajarekî herêma behra reş jî hebû bi me re. Min jê re got çima hûn muzîka kurdî venakin, bersiveke klasîk da: em jê fêhm nakin. Paşê em ketin kelekekê, xwediyê wê kurdên zaza yên sêwregê bûn. Wan muzîk vekirin du stranên kurdî bûn. Min dît muzîk di cîh de hat guhertin. Paşê ez hîn bûm ew mamosteyê muzîkê stranê guhertiye. Di serî de yên tirkî vekir Û straneke spanyolî jî vekir. Binihêrin Kurdî fêhm nakin lê Spanyolî fêhm dikin bi ser mejiyê wan de bimîzim...

2. Min dil heye êdî hin peyamê xwe bi soranî binivîsim Jiber ku kurmancî ya min bi nivîsandinê baştir bû îjar jî divê hevok dirustkirina bi soranî pêş bixim.