1. Mirov pê Dipije, Dihele. Bêhna mirov teng dike. Heftekî berê dîsa li Amedê de bûm. Ji ber germahiya vî bajarê dinya li ber çavê min sar bû. Ne bawo! Mirov nikare pantol li xwe bike. Li te dizeliqe. Bi navê xwedê ez ev qas eciz bûm min got hema erebekî were min li erdê dûz bike, erd li min yek bike nê xema min e. Şikir vegeriyam zozana bilind.

Ez dibêm ev baraj maraj li Amedê hît zêde kirine. Siya darê çi feyde!

2. Dojeh e. Germahiya ku ev meheke wê rihê me standiye. Berê jî hewa amedê germ bû lê germahiyek zûha. Lê piştî bendava heskîfê çê bû vêca hewa bûye birewa. Bêhna mirov diçikê û xwêdana mirov dibe wek mezeloqê, cil bi mirov dizeliqe. Hewa amedê piştî çêkirina bendava dişibe hewa edena. Hingî germe bihîstok dibêje " bihîstok zêde sicirî, ji kerema xwe bataryayê jê derxe!"

3. Zêde zêde germ e. Mirov nikare xwe li ber bigire, mirov gêj dibe. Lê baş e ku bi şev hênik e.

4. li gorî germahîya mêrsînê, zozan e zozan.

bi rastî jî germa amedê zêde ye û mirov dişewtîne lê dîsa weke kesek ku 18 sal li mêrsînê maye, dikarim bêjim ku ji hewaya amedê re şikir dikim. qet nebe li ber sihê, mirov rihet dibe û laşê mirov nabe debûş.
loma ya rastî ez wisa zêde jê ne aciz im. di vê germahîya wê de dikarim bi saetan li ber tava wê duçerxe bajom.