1. Ji bo kesên kû xewa wan nayê dibe êşkence
Û heke ev rêwîtî 21 demjimara bidome êşkence dû kat û sê qat dibe

2. (bnr: rakirina şixule maawntiyê)

3. dema ku min cîgare dikişand ji bo min rewîtîyeke zewq bu.belê em 22 saet rê diçun her derê me diqerimî lê molayan de kişandina cîgarê ve xweş dibu. piştî bi terikandina cîgarê min jî ev rêyen dur u xelas nebuyî terikandin û bi rêya balafiran ve rewîtîya xwe didomînim.

4. berê li Cizîrê balafirgeh nebû, tu neçar bûyî an biçî Mêrdînê an jî amedê ji wir nûka balafirê herî. ji ber wê bêderfetîyê mirov 25 seeta di otobusê de dima û diçû stenbolê, 10 seet edene, 20 seet enqere. vêca bi wan otobusên sixtemal û kilîstor, bêhna nexweş, bêhnvedanên dirêj, xalên kontrola nasnameyê û gelek êşên din. lê niha balafirgeha şerafetîn elçî raserî Cizîra Botanê li rex gundê hoserê ye, ne'metek e.

5. Çend sal berê ez ji bajarekê Endonezyayê bi navê medanê çûme açeyê. Ew rêwitiya Bi otobusê 10 saet derbas bû. Pir tecrûbeyek ecêb bû. 10 saetan otobês tew nesekini. Di nav otobesê de tiwalet hebû. Lê riya medan-açê pir bivîraj e. Ger bixwazî mîza xwe bikî nikarî bi hedefê bigirî....
irabiyek din hebû. Endonezya deverek tropîkal e. Her wext weke havîn germ e. Lowma pir ji klîmayê hez dikin
gava otobês ket rê wan Ew qas asta klîmayê zêde kirin ku hundurê otobêsê mîna buzxane bû.
bi xwedê şikur mîza min zêde nehat min heta açê sebr kir. Lê ji sermayê kelifim.
Carek din never ever.