1. rojekî li stenbolê, (bnr: gumgumok)ekî
go serhad ka were em rûnên çaykî vexwin.
mi go ser çavan û serseran.
geh me li ser helbestekî munaqaşa kir geh em li ser merseleyên rojane kûr fikirîn..

paşê gumgumok go "dev jê berdê"
û me xwatirê xwe hevdu xwast em hev veqetiyan..

Çend roj derbas bû, vê carê gumgumok ji (bnr: shorbevan) re jî peyam şand lê ewî peyam nexwendibû lewma beşdarê me nebû..
lê (bnr: çiyayê mêrdîn) demekî bi telefonê ve beşdarî me bû..
eva jî bû nîv-civîneke tirşikvanan..

ez û gumgumok me sohbeteke têr û tijî kîr û paşê em belav bûn..

dawiya şevê de pisîkekî destê min gez kir, mendîla thy yê hate hewara min*

2. Wekê camêrê hozan serhat gotî hevdîtin bi kêf û xweșiyê derbas bû. Hozan serhat, yekî zarșêrîn, xwîngerm, wêjehez, helbestvan e. Xwidê jê razî be, yekî dilpaqij e.
Me gezek nan pevre xwar û çayeke tirkî vexwar. Çiqa ça çaya tirkî be jî di wê sermayê de û bi hevalêkî xwînșêrîn re ta'ma wê xweştir bû. Me behsa tirșik, hinek tirșikvan, meseleyên jiyan û siyasetê kirin. û Helbette meseleyên dil jî. Belê, carinan 'dev jê berdan' çêtir e.

Me li serê girekî stenbolê ku hemû stenbol weke merșeke xemilandî di bin piyê me de raskirî bû hevdû dît. Hîç ne ededa mine kû ez helbestan bixwênim, lê camêr bi min helbest jî da xwendin û xwend jî. Ew çi helbest bûn, hey maşelleh. Piștî wextekî min got law serhado li vî cihê ormantîk em jev re helbestan dixwînin. Qey me aqilê xwe xwariye *

3. hevdîtina ku salawaxta xwe ji zû da temam kiriye ye.

ez zehv ji tirşikê re spas dikim ku saya serê tirşikê min heval û dostên hêja nas kirin..