1. belê yê zane ji xwe zane ji yê nizane we ye mesele baqê nîska ye, ev mijarên hetîketî ango rizaletiyê jî êdî yek ji kevneşopiyên ferhengên înteraktîv in, wek hûn zanin, ji dil û wijdana civakê mezitntir dadgeh nîn in û tirşik jî wekê ferhengên din neynika vê civakê ye, ji ber wê ez jî dê gilî û gazindên xwe li vêdê bikim.

gava dî min ji marketê kêloyek sêvsêvok (sêvtirşk, sêvên tirş ên biçûk) kirrî, û hatim malê, çawa ji derî re ketim hindur, min ji poşêt sêvek derxist û gezek lêda, lê çi bibînim sêv ne tirş bû, heta hingî şirîn bû tedigo qey ''elma şekerî'' ye, min go belkî ya ewil ''îmalat hatasi'' be an belkî rêya xwe şaş kiribe û bi xeletî ketibe nav sêvsêvokan, min yek din derêxist û gezek li wê jî da, lê ew jî şirîn derket, yeka din, yeka din, min hew dît nîvê torbê sêvsêvokan vala bûye û kurmê min ê sêvsêvokan neşikestiye û bi ser de jî tehmeke nexweş a şirîn li ser devê min.

ji hevalên hiquqnas hêvî dikim, bi hawara min ve werin, bê ka çawa dikarim vê hetîketî û mexduriyetê ji ser xwe rakim. *

2. hetiketîyek mezine.



belê endazer, Xwedê ji bilî vê tu xem dî nede te.

3. Divê bo çareserîya vê rezaleta mezin em li hev bicivin û hesabê vê yekê bipirsin. 26 sal emrê min heye lê heta aniha min rezaleteke wisa ne dîtiye ne jî bihîstiye, xwudê neyêne li serê neyarê min! Xwudê star bike. Amin

4. yekemîn hetîketî ya tirşikê ye. lê çîrokek gelek kurt e, diviya bû nivîskar biçûya bo ku heqê xwe bipirse, tije traktorek lêdan bixwara û paşê bihata li vir dersên wêjeya maxdûriyetê bida. wê demê wê bibûya hetîketîyek rastîn *

5. rezaletiyên bi vî rengî teqez efû nakim û eyv nakim cardin dibim dibêjim biguherîne ger nebiguherîne jêre dihêlim bêtir pozê wan di şewite..û êdî cardin wêde naçim.. dema nan simît û tiştên wiha distînim yên şewitandî didin min bi vî awhayî pir tê serê min Lê bi qisûr be ez naxwim û bikarnaynim bira dixwazî banot kî be jî tu pereyê xwe didî belaş naynî û kes perên xwe li erdê nabîne/banka bavê kesî jî tune bibin li ser çavên wan bixin...