1. ji mirovên ku zayendperestî dikin ra tê gotin.

divê werin perwerde kirin û rehabîlîte kirin da ku jiyana mirovên ku têkilîyên wan bi van kesên zayendperest ra heye nebe wek dojehê. xuya û nexuya gelek zayendperest li derûdorên me dijîn. jixwe em hinek li nûçeyan û şîroveyên li medyaya civakî binihêrin wê em ê bibînin civaka ku em tê de dijîn çiqas zayenperest û bavsalar e.

2. nav zayendperestî ye lê di nav civakên paşdemayî de mebest jê mêrperestî ye. yê dibe sebeb û yê herî zêde zirarê jê dibîne jî jin e. mêrên jinan û jinbûnê ji xwe biçûktir dibînin zayendperest in. herwiha jinên bi çaveke biçûk difekin mêran jî zayendperest in. bêm ser îdîaya xwe; di nav malbatê de yê ku lawan mezin dikin, dikin mêr dayÎk yanî jin in. her çi qas vê serdemê biçekÎ şikestibe jî hîn jî dayîk ji keçan bêtir guh didin lawan, rû didin wan û law çi qas nesekinî bin, çi qasî belakir û şerroke bin jî dayîk bi ajoyeke ecêb di ser lawên xwe re tên, wan diparêzin. lawên ku terbiyeya pêdivî di warê rewiştên di nav civakê de ji diya xwe nestandine eger ji ciheke din wek; dibistan, derdor, heval û hwd jî nestînin har û hêç dibin bêtir jî li jinan ji ber ku armanca hêsan ya hêrîşê ew in tên xezebê, û piştî hevsarê xwe qetandin bixwazin jî zû bi zû nayên ber dest.
û yek jî bêtir jî di nav civakên xwende de tu ji kê bipirsî wê bêje ez ne zayendperest im lê ya rast gelek ji me zayendperest in, pirraniya çêr û sixêfan zayendperest in. hemû fêhmên dûr ji baweriya wekhevbûna jin û mêran zayendperst in.