1. kermêş

mixmixk

pêşî

pêşû

pûşî

مێشوله

pîzlag

vizik (Culex pipiens)

2. germahiyên ku piştî zivistan ji me re rojên dojehê anî; vê carê ne tenê ew, bi xwe re kelmêşên bêîman û bêşeref jî anİYE. nealetan hema xwe ji tirsa mirinê xelas kirine û bi FİRên tacîzkirinê dikin. kû derê me zevdikin, nabêjin gune ye reben e hema vedidin. êdî ser mijang be, ser memik an jî nermikê guh, xwedê kîjan da para wan xwîna me dimêjİN kafiran. duh şevê dora sisÊYAN SERÊ XWE HİLDAM Û ÇAVÊ XWE SOR KİRİM. MÎNDEREK RAKİRİM. pace û derî girtim û gotim ka werin îcarî bêbavan. û min çar hebê wan zeliqand dîwêr. ma birayo LEŞÊ WAN PİÇEKÎ YE LÊ WEAAW XWÎNÊ Jİ WAN DERKET MİN GELEKÎ TİRSAND. ji ber ku bira nebêjin li vê odê ayînekî hatiye çêkirin, rabûm paqij kirim. piştÎ JÎ XEWEKÎ XWEŞ Û DİRÊJ... ÊDÎ BERÊ RAKETİNÊ EZÊ Bİ MÎNDERA XWE VÊ ÇALAKİYA PÊKBÎNİM.



BİJÎ KUŞTİNA KELMÊŞAN!*

3. heşaretên ku berê dema em li ser bên li ser textan radizan me xwe bi ciblikan(cibinlik) jê diparast.. havînan dema dibû êvar û têhna tavê dişikest jinên malê derdiketin ser bên pêşiyê ciblik vedidan paşê perde li dora têxt dilefandin û paşê jî cihê razanê radixistin.. lê tabî te heft ciblik jî vedabûna rev ji destê mêş û pêşûyan nedibû, hingî jî birayê min diket dewrê de, xwudê teala destek çawa û sensorek çawa dabûye nizanim, lê her cara destê xwe li hev dida komkujiya mêş û pêşiyan dianî.. hey gidî dinya, û hey gidî rojên xweş..

4. (bnr: bêhisk)