fîlmeke gelek xweş bû, çend sehneyên zêde dramatîk hebûn ew ne tê de, gelek kêfa min ji fîlmê re hat. Parviz Parastui di rola xwe de gelek serkeftî bû ew qasî ku mirov carina xwe ji bîr ve dike û diçe nav fîlmê, dibe parçeyek ji jiyana yusiv. ya rastî fîlm wekê şerh û şiroveya sînemayî ya çend ayetên quranê bûn, xwudê dibêje tiştên ku hûn xêr dizanin de şer, tiştên ku hûn şer dizanin de xêr heye. yusuf piştî ku çavê wî li dinyayê vedibin, qîma xwe bi jiyana xwe ya berê bi jina xwe û bi tiştên di destê xwe de nayîne, çav berdide ser tiştên dîtir û zêdetir. berî çavê wî baş bibin, li ber xwudê digere, jê lava dike ji bo lê bê rehmê û çavê wî rohnî bike, lê çawa çavê wî vedibin, meyl û mereqa heramiyê dike, bitima dibe dilê xwe dibijîne tiştên xelkê, pêşiyê tiştên di dest de ji dest diçin, jin diçe, dayîk ji qehra dikeve nav nivînan ne bes e xwudê nîmeta xwe ya bînaya çavan cardî jê distîne, bi xwe dihese, dixwaze cardî vegere ser xêzika xwe ya berê lê êdî ew jî bi dest nakeve.