şeq
1. navbera her du lingên mirovan û sewalên dupêyî 2. (sewalên çarpê) navbera her du lingên paşîn 3. navrana kincên wekî şal, derpê, fanorî û hwd 4. parçe 5. derz, qelîştek 6. dengê ji lêdana bi kefa destî tê
1. navbera tiştek parçebûyî (navdêr, mê) navran, navbera herdu lingan, navbera her tiştê ku li derekê yek parçe lê li wek din cihek vala dikeve navbera wan: Pêlava min şeq bûye. (Derek wê dirriyaye.), ker, parçe, alî, hêl, rex, mil, teref. Herwiha: şeqe. Bikaranîn: Lêker: şeq bûn: ji hev vebûn lê ne bi temamî, şeq kirin. Navdêr: şeqbûn, şeqkirin Lêker: şeqbûyî, şeqkirî. jê: şeqber, şeqitandin, şeqitîn, şeqî, şeqker
simurg56 tarafindan 2016-04-21 11:13 tarihinde kurmanciden kurmanciye çevrildi.
Kelimeleri ve anlamlarını yorumla, örnek ver