kesê ku karekî nebaş kiriye û rûmeta wî zede girtiye
(rengdêr) riswa, şerpeze, perîşan, belengaz, hejar, feqîr, jar, reben, goyîn, nedar, bêhal, xax, kepaze, aşifte, bêserûber, belingaz, xizan, muhtac, hewcedar, destkurt, bêçare. Bikaranîn: Lêker: rezîl bûn, rezîl kirin. Navdêr: rezîlbûn, rezîlkirin Rengdêr: rezîlbûyî, rezîlkirî. Têkildar: rezalet. ji: Ji erebî. jê: rezîlî, rezîlîtî, rezîltî
simurg56 tarafindan 2016-04-21 11:13 tarihinde kurmanciden kurmanciye çevrildi.