renc
1. azar, eziyet 2. ked 3. şkênc
(navdêr, mê) ked, xebat, kar, cehd, koşîn, zehmetkêşî, têkoşîn, pîkol, berxwedan, hewl, mihawele, rêncberî, paletî. Herwiha: renç, rênc, rênç .Binêre. Herwiha: rencandin, rencîde. ji: jiari, hevreha soranî renc, farisî رنج (renc) û رنجيدن (rencîden: renc dan, ked kirin, zehmetî kêşan), pehlewî renc (renc) û rexten (renc dan, ked kirin, zehmetî kêşan) ku rehê wê yê dema niha -renc- e.. Bikaranîn: Lêker: renc kirin. Navdêr: renckirin Rengdêr: renckirî. jê: bêrenc, bêrencî, rencber, rencberî, rencî
simurg56 tarafindan 2016-04-21 11:13 tarihinde kurmanciden kurmanciye çevrildi.
Kelimeleri ve anlamlarını yorumla, örnek ver