rêder
1. kesê ku destûra kirina kar û çalakiyekê dide 2. cih an jî riya derketinê
(navdêr) izinder, destûrder, ruxsetder, îcazeder, muhletder, kesa/ê ku destûrê anku izinê anku ruxsetê dide(navdêr, mê) rêya derketinê, cihê ku mirov tê re derdikeve, (mecazî) çare, çareserî, hel. ji wêjeyê: Ew mecbûr in ko bikin. Ji ber ko li vî welatî tu rêdereke din tune ye.(Umit Firat di hevpeyivînekê de li gel Mustafa Aydogan, Nefel.com, 11/2008). ji: Bi wateya yê ku rê dide ji rê dan û bi maneya rêya derketinê ji rê + der(ve). Bikaranîn: Lêker: rêder kirin. Navdêr: rêderkirin, rêderxistin Rengdêr: rêderkirî, rêderketî. jê: rêderî
simurg56 tarafindan 2016-04-21 11:13 tarihinde kurmanciden kurmanciye çevrildi.
Kelimeleri ve anlamlarını yorumla, örnek ver