qeza
1. biryara Xwedê ya di heqê yekî de 2. bobelat 3. xeletiyeke ji ber xemsariyê *“roj diçe, qeza naçe”
(navdêr, mê) bela bela, miqeder, bûyera ziyanê dide: Di qezaya trafîkê de kesek mir û du jî birîndar bûn.. Bikaranîn: Lêker: qeza kirin. Navdêr: qezakirin Rengdêr: qezakirî. jê: qezayî 2. bajarrê biçûk (navdêr, mê) bajarrk, nahiye, şaroçke, bajarrê biçûk. ji: ji erebî قضاء (qeḍai) ji rehê قضى (qeḍa: qedandin, temam kirin; birryar dan) ku herwiha serekaniya qazî, qedandin, qedîn... e.. jê: qezayî
simurg56 tarafindan 2016-04-21 11:13 tarihinde kurmanciden kurmanciye çevrildi.
Kelimeleri ve anlamlarını yorumla, örnek ver