qesab
1. goştfiroş 2. kesê ku serê sewalên ku goştê wan tê xwarin jê dike, digure û kelepîçe dike 3. kujerê bêrehm
(navdêr) serjêker, gurankar, kesa/ê ku ajelan ser jê dike û goştê wan bo firotinê amade dike, goştfiroş, firoşkara/ê goştî, (mecazî) bikuj, kujyar, xwînmêj, kesa/ê ku gelek mirovên bêguneh kuştine: Sedam, Atatirk, Xumeynî û Esed qesabên kurdan in.. Bide ber: qesabe, qesas. ji wêjeyê: Bi girtina qesabê Srebrenîsayê, serqumandarê ordiya Sirbistanê yê berê Ratko Mladiç careka dî hesteka wesa bi min re çêbû ko ev dinya yêkpare ye û ya me tevan e.. ji: Ji erebî. jê: qesabî, qesabîtî, qesabtî, qesabxane
simurg56 tarafindan 2016-04-21 11:13 tarihinde kurmanciden kurmanciye çevrildi.
Kelimeleri ve anlamlarını yorumla, örnek ver