pîvan
[I] 1. terazî 2. kêş 3. rayîş
(lêker)(navdêr, mê) dirêjiya tiştekê/î hesibandin, kêşan, giraniya tiştekê/î hesibandin, hêjahiya tiştekê/î hesibandin, berhev dan, miqayese kirin, krîter, standard. Herwiha: pêvan pîvandin pîvhan pîvhîn pîvihan pîvihîn pîvîn pîviyan pîvîyan pîvyan. Bi alfabeyên din: Kurdî-Erebî: پیڤان. Tewîn: Lêker: -pîv-. Bide ber: pîvaz. ji: Hevrehên soranî پێوان/pêwan û پیوان, zazakî peymene, hewramî pîmay, farisî پیمودن, pehlewî peymûden, avestayî peytima- û vî-med (bijîşk), hemû ji îraniya kevn peti- + ma- Ji Proto-aryayî peti- + ma-, ji Proto-hindûewropî med-, jê herwiha yûnaniya kevn μέδω (mêtho: parastin), latînî meditor (ramîn, fikirîn), ermeniya kevn միտ (hiş, aqil), gotî ????? (mitan: pîvan), almanî messen (pîvan), inglîzî mete (pîvan). Peyva peyman jî ji eynî rehî ye.. Bikaranîn: Lêker: pîvan girtin, pîvan dan. Navdêr: pîvangirtin, pîvandan. jê: pîvank pîvayî pîver pîverî pîvik
simurg56 tarafindan 2016-04-21 11:13 tarihinde kurmanciden kurmanciye çevrildi.
Kelimeleri ve anlamlarını yorumla, örnek ver