[I] dem, qas pêl [II] lemperên zeryayê pêl [III] hilma bayî pêl [IV] rêjeya gihiştinê ya alavên ragihandinê
(navdêr, mê) sîpel, şepol, ava ku ji ava din bilindtir dibe û di ser wê re dilive, livîna tiştekê bi taybetî ber bi hêlekê ve ku normal wêve naçe , frekans, weşan (bi taybetî ya radyoyê). Bi alfabeyên din: Kurdî-Erebî: پێل. Bide ber: pal pel pê pêç pêr pêş pil pîl pol pûl. Binêre Herwiha: cêl çêl dêl hêl kêl rêl sêl têl vêl. ji: Ji Proto-hindûewropî welʰ- (wergerrîn, qulipîn - heman peyv serekaniya gerrîn ya kurmancî ye jî), hevreha pêl ya zazakî, شهپۆل/şepol ya soranî, bosnî û xirwatî val, sirbî вал (val), rusî волна (volna), latviyayî vilnis, almanî Welle.... Bikaranîn: Lêker: pêl kirin, pêl dan. Navdêr: pêlkirin, pêldan Rengdêr: pêlkirî. jê: bêpêl bêpêlî bêpêlîtî bêpêltî bipêlî bipêlîtî bipêltî pêlandin pêldar pêldarî pêldarîtî pêldartî pêlder pêlderî pêlderîtî pêldertî pêldêr pêldêrî pêldêrîtî pêldêrtî pêlîn
simurg56 tarafindan 2016-04-12 19:33 tarihinde kurmanciden kurmanciye çevrildi.