nûçe
1. xeber 2. agehiya di heqê bûyerekê de
(navdêr, mê) dengûbas, xeber, peyam, bûyerên ku nû qewimîne, tiştên nû çêbûne (bi taybetî dema di radyo, televizyon, rojname yan navgînek din ya ragihandinê de tên belavkirin), hay, aga, zanîn, gotin. Herwiha: nûvçeSoranî, hewall (an jî hewal). Bide ber: bangewazî, belavok, bûyer, daxuyanî, peyam, ragihandin, rapor, reportaj. ji: nû + -çe jikurdi. jê: nûçeder, nûçederî, nûçegihîn, nûçegihînî, nûçevan, nûçevanî, nûçexwîn, nûçexwînî, nûçeyî, kurtenûçe, sernûçe
xendekî tarafindan 2016-04-12 19:33 tarihinde kurmanciden kurmanciye çevrildi.
Kelimeleri ve anlamlarını yorumla, örnek ver