nîr
[I] dar an jî hesinê ku didine ser stûyê ga û gamêşan da ku erebeyê an jî cotî bikêşin *“gayê qelb, nîr dişkîne” [II] dem
(navdêr, nêr) darê ku du ga û gamêş pê tên zeftkirin dema cot pê tê kirin yan erebe pê tê kêşan, yûx, cûx, (mecazî) zilm, zordestî, stem, bindestî, koletî. Bi alfabeyên din: Kurdî-Erebî: نیر. Têkilî: basole. Binêre Herwiha: nar nêr nor nûr tûxt ox dox. Bide ber: bîr, çîr, dîr, gîr, hîr, jîr, kîr, lîr, mîr, pîr, sîr, şîr, tîr, zîr. ji: hevreha soranî نیر (nîr), kurdiya başûrî nîr, nîre, zazakî nîre, hemû ji erebî نير (nîr), hevreha îbrî ניר (nîr), aramî ܢܝܪܐ (nîra), akadî nîru http://www.assyrianlanguages.org/akkadian/dosearch.php?searchkey6896&languageid. hevwateya wê ya ji proto-hindûewropî anku yox/yok di farisî û gelek zimanên din yên hindûewropî de maye (li beşa wergeran binêrin) lê ji kurdî ketiye. Hevwateya wê ya tirkî boyunduruk jî wek bandor ketiye zimanê nivîskî yê kurdî û di kurdî de maneya tesîr wergirtiye.
simurg56 tarafindan 2016-04-12 19:33 tarihinde kurmanciden kurmanciye çevrildi.
Kelimeleri ve anlamlarını yorumla, örnek ver