nemir
1. mirovê ku xizmeteke mezin dike, navdar dibe û her çiqas dimire jî navê wî her sax li ser zimanê xelqê dimîne 2. hetahetayê, ebedî 3. bêpayan
(rengdêr) (navdêr) herzindî, herheyî, hersax, kesa/ê yan tişta/ê ku qet namire, kesa/ê ku ji ber xebata xwe piştî mirinê jî her têt bibîranîn: Celadet Bedirxan ronakbîrek nemir e. tişta/ê hêja yê ku her nirxdar dimîne: Mem û Zîn berhemek nemir ya wêjeya kurdî ye.. Bide ber: nemêr. ji: ne- + mirin - -in. Bikaranîn: Lêker: nemir bûn, nemir kirin. Navdêr: nemirbûn, nemirkirin Rengdêr: nemirbûyî, nemirkirî. jê: nemirî, nemirîtî, nemirtî
xendekî tarafindan 2016-04-12 19:33 tarihinde kurmanciden kurmanciye çevrildi.
Kelimeleri ve anlamlarını yorumla, örnek ver