nêçîrvan
kesê ku li pey kuştin û girtina ajalên beriyê û firindeyan diçe; seydvan/ravker *“nêçîrvan, nêçîra xwe nas dike”
(navdêr, nêr) navekê mêran e. ji: nêçîrvan
(navdêr) nêçîrvan: seydvan, rawker, kesa/ê ku nêçîrê dike, nêçîrvan: ajelên ku di girtina ajelên din de tên bikaranîn(navdêr, nêr) Nêçîrvan: navek zelaman e. Herwiha: neçîrevan, neçîrewan, nêçîrkar, nêçîrker. ji: nêçîr + -van. jê: nêçîrvanî, nêçîrvanîtî, nêçîrvantî
xendekî tarafindan 2016-04-12 19:33 tarihinde kurmanciden kurmanciye çevrildi.
Kelimeleri ve anlamlarını yorumla, örnek ver