namûs
1. ifet 2. tiştê herî pîroz ê li cem mirovî wek welat, ax, jin, zarok û hwd; rûmet *“namûs avêtine ber kû çikî, wî jî nexwariye”
(navdêr, mê) rûmet, şeref, qedir, qîmet, nirx, teşke, xawên,dawên. Herwiha: namîs, namus, namwîs. Bi alfabeyên din: Kurdî-Erebî: نامووس. Bo zêdetir agahiyan, binere: nimêj. Heman peyva yûnanî serekaniya peyvên bi paşpirtika -nom yan -nomî ne, wek ekonomî, agronomî, otonomî, astronomî.... jê: bênamûs, bênamûsî, bênamûsîtî, bênamûstî, binamûs, binamûsî, binamûsîtî)) (binamûstî)
peymal kirin bi zorê ifet û rûmeta yekî şikandin
simurg56 tarafindan 2016-04-12 19:33 tarihinde kurmanciden kurmanciye çevrildi.
Kelimeleri ve anlamlarını yorumla, örnek ver