maç
[I] di cot de destika ku digirin û pê xeta cot eyer dikin [II] gihandina lêvan bi lêv an dêmên yeka din; ramûsan
(navdêr, mê) lêv lê dan danîna lêvên xwe li leşê kesekê/î yan li tiştekê/î: Maçkirina gep û alekan li gelek welatan edetek silavkirinê ye. danîna lêvên li ser lêvên hev: Te ez bi maça xwe helandim.. Herwiha: mirç, mis, mîss, paç, pis, piss, baç, birç, bis, biss, bîse, bûse. Hevwate: ramûsan, bûse. Bikaranîn: Lêker: maç kirin, maçî kirin, maç lê dan. Navdêr: maçkirin Rengdêr: maçkirî. ji: ji dengê mirç yê siriştî yê dikare bêt bihîstin dema maçek tê dan li tiştekê/î. jê: maçker, maçîker
simurg56 tarafindan 2016-04-12 19:33 tarihinde kurmanciden kurmanciye çevrildi.
Kelimeleri ve anlamlarını yorumla, örnek ver