kêlî
1. bîsk, xulek 2. karê ku ewqas ne pêwist e û di asta duyemîn de tê 3. bone 4. dirûna girs, şêl
1. dirûna cilan (navdêr, mê) dirûna yan pînekirina cilan bi derziya destî. Herwiha: kêlîk. Bide ber: kalî, kelî, kêl, kilî, kolî, kulî. Bikaranîn: Lêker: kêlî lê dan, kêlî kirin. Navdêr: kêlîlêdan, kêlîkirin Rengdêr: kêlîlêdayî, kêlîkirî. jê: kêlîkar, kêlîkarî, kêlîker, kêlîkerî
simurg56 tarafindan 2016-04-12 19:33 tarihinde kurmanciden kurmanciye çevrildi.
Kelimeleri ve anlamlarını yorumla, örnek ver