1. welatê daran anku cihê ku dar bi komikê lê dimînin.. wekê dî di kurdî de ji bo cihên ku dar bi komikî lê dimîn gelek peyv û bêjeyên din yên wekê; kelem, gem, mêşe, darûbar, darûber, darên, talan, birr, dehl, dehil, devî, bêşe, cengel, rêl, ırman, orman, ça, çiya, darisan, bax, lêrr, lêrrewar, jingil, cenêl, qorî, aqar, bîşî, hemî jî têne bikar anîn..

2. çi eleqa wê heye nizanim, lê, mijara ku, kilama koma denge azadî ya bi navê "ez te baş nasdikim" tîne bîra min e. dibe ku, di kilamê de hevokeke wek "tu darî ez daristanim" heye, ji ber vê yekê hatîye bîra min*

3. pirtûka mihemed ronahî ye ku ji hêşt çîrokên sembolîk pêk tê.
hêşt cure dar hene û dikevin di bin qirasa kesayetên heft kesan û dipeyivin min 2 sal berê xwendibû niha digerin nagerim nabînim wek pirtûkên min ên dî ew jî wenda bû lewma nikarim bi awayekî berfirehtir qal bikim... ji wan kesan yek jî şêx seîdê kal e û ocalan jî heye û ez ne xelat bim ocalan bi dara bêhîvê hatibû fesilandin ango sembolkirin
pirtûkeke gelek sivik e kesên ku nû dest bi xwendinê dikin, dikarin bi hêsanî bixwînin kêrhatî ye

4. carina di şûna dibistanê de jî tê bkaranîn..
hevalek rojekî diçe maleka cemaetê, dibîne ku mehdiyê ku di dunya tvyê de bernameyekî pêşkêş dike jî li wir e, diçe cem, pê re bi kurmancî diştexile, mesele tê ser xwendinê, heval şûna ku bêje dêûbavê me em bi hezar zorî û zehmetî dane xwendin û rêkirine dibistanê dibêje rêkirine daristanê.. dûmahîka meselê nizanim, nizani ka gelo pirqînî bi civatê ketiye, an kesî xwe Lê nedaniye..

5. "... Rûkenê hê peyva xwe neqedandîbû êşeke ecêb xwe ji kezeba wê berra qirika wê da. Êşeka bê pênas bû ev. Te digot qey kezeba wê dê niha biqelişe. Rûniştibû dema diaxivî bi dara behîvê re. Lê nikarîbû li ser xwe bisekine. Bi devûrû ket erdê û deng jê nehat.
-Keçika birîndar bibore... Min ji bîr kir ku ji te re bêjim... Îro leşker hatin nav vî rezî tiştek di destê wan de bû li ser mêwan direşandin. Keçika birîndar... Keçika birîndar...
Lê deng ji Rûkenê nedihat..."

*ji çîroka Behîvê.

Mihemed Ronahî, Daristan, 2012, Weşanên Ronahî, Amed, r.49.

6. pirtûka mihemed ronahî ye ku tem û çêjek bê hampa daye min. beriya ku ez bixwînim antîpatiyek min li hember mihemed ronahî hebû lê piştî xwenndina vê pirtûka serkeftî min nêrîna xwe guherand. hele çîroka li ser jinek pêşmerge ya di dema mele mistefa berzanî de ez giriyam. yekem car bû ku ez bi xwendina pirtûkek digiriyam.

7. bêdengî û bêyom. bi tena serê xwe - her çiqas "kom" be jî- gerdûneke ye ku ne li esmana mirov lê li ser axan ava bûye. her li ku be kesayeta daristanê ev e. him giran û qelebalix e û him jî valahiyek e ku mirov li horta wê tenê ye mîna pitikê ji dê nû za bûye. zor e.

8. ya ku pirtûka mihemed ronahî ye, ji 8 çîrokan pêk tê: spîndar, mişmiş, sinc, çinar, behîv, darhejîrok, guldar, darmasî. her darek di serdemeke kurdistanê de bûye şahîdê bûyerên wê demê. ji xeynî 2-3 heban, bûyerên civakî bingehîn. dar carina di ber xwe de diaxivin carina jî bi mirovan re. şêweyek cûda ye û xweş e jî. lê şûna ku mesele di çîrokekî 3-4 rûpelî de rasterast bikeve nava bûyerên bobelat de, li dora wê bigeriya wê xweştir bûya. hinek çîrok wisa ne lê ne hemû. di vîdeoyê de behsa zêde polîtîkbûna çîrokan tê kirin. wer xuya ye ömer faruk baran gilî kiriye û nivîskar jî xwe diparêze. lê omer rast dibêje: vîdyoyê veke