10. temam em kurd in, kurdî jî pîroza me ye û divê em li her alî ve pêş bixin. lê divê mirov tu tişta jî wisa mezin neke û ji armanca wê de dernexe ku heya dibêjî her tişt mûbah e. nexêr her tişt mûbah nîne.
ji bo kurdên wek tirşikvanan kurdî dijîn dixwazim wê bêjim; kurdî jî wek ingilizî wek spanyolî wek erebî zimanek gel e ew qas. ku tu kurdî diaxivî tu xwe wek qehremanek bihesibînî ew xelet e.

wekî din ji bo yên ku hêj nebûne kurd jî dikarim wisa bêjim wegerîna we ya civata kurd, yanî ku axaftin/nivîsîn/jiyîna we ya bi kurdî ne qehremaniyek e. ew mecbûriyete divê ev bê famkirin. bila, pêşiye hinek tolerans heye ku heya xwe di nav civakê de dibînin lê ew qas.

notek taybet: hûn dikarin bêjin karek me heye, em dixebitin, diwestiyên û bi tirkî jiyana me didome, hewce nake em ew qas xwe bi kurdî ve mijûl bikin, pirtukan werdigerin, textên filman wedigerin, bar dikin web siteyan çêdikin û hwd. ji bo wan kar û keda hûn dikin ez pir kêfxweş im û spasdar im. dizanim zehmet e jî. ez wê keda we wek tiştek biçûk nabînim, xelet fêm nekin. rêzê lê digrim. hêvîdarim yên wek we bêhtir bin.