1. mûyên li gep û alekên zilaman şîn dibin.. di kurdî û kurmancî de jê re rih, rû, riden, rîş jî tê gotin.. li gorî wîkîpediyayê kok û etîmolojiya vê peyvê ''hevreha soranî ریش (rîş), farisî ریش (rîş), pehlewî rêş, ji proto-hindûewropî *wréh₂ds (reh, ra) ku herwiha serekaniya reh û rêv yên kurdî ye jî (binere: reh, rêv). Forma "rîş" ji farisî ketiye soranî ji ber ku "ş" ya farisî hevberî "h" ya kurdî ye: farisî "çeşm" kurdî "çehv > çav", farisî "aşna" kurdî "hîn" (hîn bûn/kirin).''

(bnr: rih berdan)

(bnr: rih qusandin)

(bnr: rih tiraşîn)



biwêjên ku kurdan ji ber vê bêjeyê çêkirine:



(bnr: rihdirê)

(bnr: rihsor)

(bnr: rihspî)

(bnr: rihtapan), (bnr: rûtapan), (bnr: rûdergeh)

(bnr: rîgaz)

(bnr: rihbizin), (bnr: rînêrî)

(bnr: rîgijik), (bnr: rîgij)

(bnr: rihxingilok)

(bnr: rihjujî)

(bnr: rîtopik)

(bnr: rîhspî), (bnr: rîspî)