136. dema ku navê xwe li alyê çepê di nav mijaran de dibînim, bi tirs pêl navê xwe dikim û dibêjim "gelo dîsa kê çi dibêje, kîjan niqaşeke mijareke din anîn û di bin navê min de berdewam dikin".



de çi bû, bû. em werin li ser meselê. melese rengîn şero bû. min ewqas tişt nivîsand lê peyva "qaşo" zora biaqila dinyê* çû*. bi vî avayî fêhm dikim ku mafdariya min qebûl dike an jî qebûl nake lê nikare bersiveke tijî bide. ji ber wê encax boçika peyvekê digre û mijarê diguherîne. herwiha bila baş bizanibe ku "qaşo" ne heqeretek e, tenê laqirtiyeke. eger em behsa heqeretan bikin bila hevoka xwe "erebek pîsê kotî" binêre.