5. li gorî keça kurd wate û etîmolojiya vê peyvê ligel çend peyvên dî yên wek firÎk û firo ku ji heman kokî çêbûne;



''bêjeya fir an jî firî di koka xwe de şîrê taze, ê pêşî ye. Peyva firîk ji (firî) û paşgira(k)pêk hatiye. Firîkê genimî şîrik têde heye. Peyva firşik an jî firîşk ji (fir)+(şik) an jî (firî)+(şk). Bi zaravê kurmancî firşik, ew şîrikê pêşî, yê ku hêşte di zikê sewala nûzayê (berxik û karik) de ye. Vêce ez dibêjim kuka firşik(fir)+(şik) e. Peyva (fir), şîr e û peyva şik jî zik e. An go ew şîrê terî di zik de ye; paş ku berxikî an jî karikê serjêdikin, ew şîr di tûrikekî çermî de, di zikê wê de ye. Wî şîrî di wî tûrikî de hişk dikin û paşê piçekî di nav şîrê pez û çêlekan de diheşêfin. Û bi vî rengî penîr çêdibe. firo jî ez di bêjim peyv ji(fir+o) hatiye û ew jî şîrê ter e, yê ku cara pêşî an jî rojek dido piştî zanê bi germkirinê re diqetê, ango hev digre û bi nanî re dixun. Lê mamosta dibêjê ku firo jî firşik e; dibe ku di zaravê soranî de weha bê, mamosta Hejar jî di ferhenga xwe de nivîsiye ku firo, firşik û jek yek watene. Lê bi zaravê kurmanciya jorî weke ku min şîrovekiriye, weha ye.