1. berî ku meriv li hember rewşeke neyînî betekekê pêk bîne, bêjingkirina hêman û mercên bûyerê di bêjinga hiş û mêjî de ye ku ev yek rewşê ber bi pozîtîfbûnê ve dibe. wateyeke din; divê meriv tiştê derveyî xwe bi rengê ku lê ye divê bipejirîne û wisa qebûl bike û fehmkirina reng û şekl û şêweyê wî tiştî bi empatiyek xweş e. lewre hew bi vê yekê çareseriyke maqûl û lihev pêk tê. kurdiya wê fehmekarî ye. bi gotineke din xweşbînî ye. tolerans gotineke fransizî ye ku ji zimanê fransizî ketiye zimanê tirkî û ji wir jî ketiye zimanê kurdî. ji kesê ku bi fehmekarî û xweşbînî tevdigre re fehma tê gotin. fehmekarî karê mirovên zana ye, yanî meriv dikare ji herkesê fehma re bêje zana lê meriv nikare ji her kesê zana re bêje fehma ji ber vê yekê fehmekarî rewşeke ultra-luks e.