7. rojekê bazirganek diçe gundekî ji bo kirîna heywanan.Pirr zêde birçî dibe lê fedî dike ji gundiyan re vêya bîne ziman.Li quncekê zarokekî zevt dike û jê re dibêje:

Xwarzê ez pirr birçîme tu ê karibî ji mala we ji min re gezek nan bînî...

Lawik dibêje:

Welleh xalo nanê me tune ye lê dimsa me he ye heger tu bixwazî ez ê ji te re bînim...

Zilam dibêje:

Tiştek nabe hema bîne wê ber dilê min bigre...

Li ser vê yekê lawik diçe ji malê di kaxikekê de jê re dimsê dihêne.

Zilam bi ser xwe dadike û diqedîne.Dema ku têfikê drêjî lawik dike,lawik dibêje:

Xalo heger te têr ne waribe ez karim hinekî din jî ji te re bînim.Jixwe dimsa me mişk ketiyê kes naxwe!...