1. kesên ku di navbera 22yê Hezîran û 23ya Tîrmehê ji dayik bûne. *Kesên ku xwe biaqil dihesînînin; lê serok û rêberê safikanin. Bi hêsanî dikarin bi herkesî bawer bikin. Li paşiya kesê ku wê/wî terikand kanin sedsalan şîn bikin. Paranoya wan ên “di rojekê de wê hert tişt pir baş be” mirovan dîn dike. Kevjal mîrên xweperestanin. Du sê îltifatan hun dikarin kela wan dest bixin. Li gorî xwe, tiştên hêrî baş û rast, tenê ew zanin. Lê tu quxê kerêjî nizanin. Wek Xwedê wan ji bo peywireke pîroz şandiye dinyê, tevdidin. Kevjal, delalîka ber dilê dayika xwe nin. Di nav pemboya, wek çûka tirodanî bi tir û fisan ji xwe dixwînin. Rojekî milyaketekî/e ye; rojekî din şeytên hezarê bi hezaran navê kevjala bi birêzî hildê. Ango hun xwe biçirînin jî nikarin vana nasbikin. Biberdewamî rûhê wan wekî med û cezîr in. Ji ber vê yekê talûke dar in. Ji wan dûr bikevin. Hele hek hun nefretê wan kişandin ser xwe birevin; tiştê ku ew nikarin tuneye di wê demê de; lê heta hêrsa wan here. Têkiliya wan jî wilo şilo ne. Ji yekî re ji ber evîna xwe dîn bibe jî, çavên wan wê wek çavbeloqan derve bigere. Bi vê gurî dibe ku şansa hogirî heye, lê navêhezkirî nînin li ser zimanê xwe.



(bnr: birc)