6. Hevalno di Îslamê de tiştek wekî ku zewaca dînî tune ye.
Mihr(mer-nîkah) tiştekî hiqûqî ye. Peymanekî ye di navbera jin û mêr de. Lê ji ber ku ev peyman ji aliyê her kesî ve werê zanîn divê li ber meqamekî(karmendekî) werê ser ziman û berê jî şaredarî, karmendên bi zewacê re pêwendîdar û hwd. Tune bûn lewma ev bar ket ser milê şêx û mela çimkî şêx û mela hiqûqê xwendinê rezik û qaidên hiqûqî ji her kesî pirtir dizanibûn. Ji wê betir jî qazî(kadı-hakîm) ne tenê bi hiqûqê re eleqedar bûn wekî wê ji bo karê birokrasî ya(cihên ku qazi qazîtiyê dikin) dewletê jî hatibûn wezîfedarkirin. Û qazî ji aliyê ilmên xwe yên îslamê de jî qasî şêx û melayan pêşketî bûn him jî qeydê nifûsê li cem qazîya dihat tomarkirin(karekî birokrasîyê ye) lewma zewac(mihr-mer) li cem qazîya dihatê kirin. Piştî ku modernbûna dewletê ve sazîyên modern hatin avakirin êdî hemû agahiyên gel divê van saziyan de werê tomarkirin lewma zewac jî(qewla nikahê) li pêş meqam û karmendên dewletê tê kirin. Lê xelk ji ber hurmeta xwe ya îslamê ev çandê daye dewamkirin vî gavê de êdî derbasdariya zewaca dînî (