4. Dodan jî û ev jî nikarin bêjin em ji kurdistanê ne. Cihê kurdistanê dibên bizim doxû, bizim gunêdoxû filan bêvan. Û nikarê bêjê ji bo zilm û neheqiya mezin ku li ser cizirê hate kirin, dibê olaylar yuzunden nizanim çi. Madem ku tu nizanî û nikarî bêjê hîç behsê doxu moxu neke. Bêje cizîr, cizre filan. Ne bêje bizim oralar. Nezan in, nizanin. Ewan bi demê re têgihin, bialimin. Zimaneke binamûs pêwîste ji her kesî re. Nizanin bi tirkî jî bi kurdî jî biştaxilin. Bi şitaxaliya wan kes memnûn nabê. Zimaneke, rawestaneke vala û sivik li wan heye. Çi dibêjin, çava disekinin kes nizane. Madem tu naxwazê, nikarê rengê xwe bidê xuya kirin here strana xwe bêje, bêje çok mutluyum, cizreye de beklerim falan. Baş bû, xweş bû bes. Nizam bizim gunêdoxî, oleyler yûzinde, nizanim çava. Gû li ku doxu li ku, oleyler li ku? Tu behsa çi û li kû derê dikê? Oleyler çima? Çi vala û şelo melo xeber didê, stranê te xweş e bêje û bes. Here mala xwe kêfa me tune neke.