1. Di nav elfebaya kurdî de ne bi serê xwe tîpek e, wek dudeng, pevdeng (dîftong) cih digire. Bi tenê nayê xwendin, di nav peyvika tê bikaranîn.



Dengekê yekbûna x û w ye, deng danê vî de navbera X û W tîpê i tine



Minak

Yê Rast : Xwedê

Yê Ne Rast : Xudê

2. cûdahiyeka kurdÎ ye. bi rastÎ ne tenÊ kurdî, di farisî de jî ew heye. lowma cudahiya zebanÊn iranÎ ye.

bi herfÊn erebÎ ew mina "...خوا" tÊ nivisin. li vir ya giring ew ku du herfÊn tidin xwendin (و-ا) du hemdiger tÊn. gellek peyvÊn inçenin mevcÛd in di farisÎ de. mina wan peyvan:

خواب /xwab/; xew, ve pir peyvÊn bi peyvÊ şorÛ diken hene. "xwab diden", "xwab şoden", "xwab zeden", "xwab gom kerden" etc....

خوابانیدن /xwabaniden/; rakewten...

خواجه /xwoceh/; reis-i xaneh.

خواستن /xwasten/; ew bi kurdî (kurmanjÎ) hem eynÎ ye; xwestin

خواهم /xwahem/; fi'lÊ zemanÊ ayende.

3. Em dibejin kurdî alfabeyek fonetîk e.le ez nizanim pevdeng çawa fonetîke xera nake ? :-)

4. Li Devera serhed, rewan ê de nayê bi kar anîn.
Min kitêbên li Ermenîstanê (rewan) de ji bo dibistanan boyî zarokên kurdan ders dayînê hatiye çapkirin jî lê nihêrî vê qerarê hatiye nivîsîn.

Li Serhedê de ev mînakên jêrê usa derbas dibin.

Mînak:
Xwarin = xarin
Xwedê = xudê
Xwê = xoy
Xwendin = xandin
Xwişk = xuşk
Xwe = xu
Xwîn = xûn