1. gor.

2. tirb, bo jûran an odeyan re jî dibêjin

3. peyva ku li gelek herêma di wateya odeyê de dihêt bikarhanîn.

4. (bnr: axa sar)

qebr, cîhê pirahîya mirova yê herî dawî.

5. (bnr: ode)

6. li qoserê bi wateya gorê li silopîyê bi wateya jûrê li qilabanê bi wateya malê (mol jî dibêjin) tê.

7. Beşên avahiyan, xaniyan
jûr, çavik, malik, hundir, çavî, çavîn
Hol, Salon, heyat
kulîn
Odeya runiştinê
Odeya şixûlînê, xebitînê
Odeya mevanan
Odeya zarok
Odeya ciwan
Metbex
Serşok, banyo
Daşîr, tualet

8. Anku mezel gor e, menzel ode. Dibe ku li hinek herêman tîpa nyê ketibe û menzel bubê mezel ku li jor jî amaje pê hatiye kirin.

9. li herêma me (xarpêtê) seba gorê dibêjin mezel.
min heta niha zen dikir ku mezel û mezar (bi tirkî gor) yek peyv in.
*mezer: eslê xwe peyveka erebî ye. te vateya 'cihê ziyaretê'.

lê ez îro li wikiferhengê rast hatim ku peyva mezel cûda ye. ji zimanê akadî derbasê kurdî bûye.
te vateya 'cihê mebestê'. dişibe peyva menzîl a erebî.