1. kesên ku di navbera 23yê mijdar Û 22yê kanûnê ji dayik bûne. * Ax, ku ez wan bi dest bixim… Hîlebaz û sextekarên bê edeb… Ji bo hun zilam bin ma îlla divê serê we kevira bibare? Çi ye ev şeqlebendî ? Hema çenebazî! Ez meraqa dikim, ka peyvîn bi peraya ba, hunê çawa bijiya! Ma birakno/qîzno, hun qet betilbûnê çi ye nizanin? Tew tiştê ku nabêjin ez çêkirim, min xemiland û ziqqim bin dilê we îşalle… Xêra emrê xwe ne.. ohhom ohhom… Yanî çi hewceye hewqas mezinkirin û poz bilindiyê?! Hek ne wanî be ez ji we hezdikim… Coş û xiroşî tim li wana ne. Li gorî civat û helwestê wekî bukalemunan kanin fikrê xwe wekê kirasa biguherînin; weka dilê herkesî lebat didin. Kanin bûyerekî bêguneh weke bi fişalî êrîşa 11 Îlonê vêbêjin. Bala xwe Nikare bide tiştekî. Hele Xwedayê Mihrîvan sebir ji hezkiriya/ê kevan re bide; bi çoçikan, bi sulhî û beroşan sebir. Ev kêfkariyê ecêb çavên xwe ji bûyer û helwestên neyînî re girtiye; qey tu dibêje pollyanna di nav me de dijî! Dema hilma wan ê bi sîr û pîvaz, teng dibe, qet afikire û direve. Hek ji bo wan menfeat, perû, xelat yan jî parîkek nan an jî çaqilmast tune be, têkoşîn çalakiyakî bêwate ye. Ji xwe kesê ku birca kevnê daye, berî vê navê torik fikriye; lê padişahê ku di bin daweta gur û roviyan bihele, xwestiye ku bira ne bi torik… Bi paş têkiliya xwe yê kevn de gotegotan firandin; bi paş hevalên xwe yê hev du pevçinîn, bêbextî kirin. Ji ber vê bawerî nade dora xwe.



(bnr: birc)

2. Ji hezkirina azadbûna xwe û ji hezkirina gerê tên nas kirin. Ji azadbûna xwe hez dikî û ji ber vê tiştê jî dikare her tiştî bike. nikare cihê xwe de bisekine divê her tim bi tiştan re mijûl bibe. Bixwîne, temaşe bike, bigere û kesên nû nas bike filan. Hin caran jî wê kêlîke ji dilê wan de çi derbas bibe wê dibêjin. Nikarin di nava xwe de bihêlin. Hebkî jî wisa pîs in. Dibêjin jinên vê birce çav mezin û xweşik dibin filan *))

3. Kevan ji dilê wan çi derbas bibe wê kêlîke dibêjin. Hişsivik in. Zanin ku ê poşman bibin lê dîsa jî dibên. Nikare, nizane devê xwe bigrin