1. rewşeke gellek hestyar e.

herwekî mirov dikare bibêje

" Were bêje Hekîmo Hekîm qûrban tuyê bi xwe kî

Xwedê hebînî ser me da neke nazî, wey neke nazî

Tuyê merhemekê ji birîna min re çêkî

Tovê henikê, ji donê zeytê, koka darê

dara Mazî "

ê de piştî vê rewşê wê hekîmê reben jî bikeve heyecan û kelecaneke bêwate.

" hekîmo, hekîm qûrban tu yê qutiya melhemê ji wî alî bîne vî alî, wî e hê hê bîne vî alî "

ê dewam bike

" tuyê dibînî birîna min bi ser birîna xwe de kûr dinalim

De tu yê çêke melhemekê çêke ji evîna dilê evîndara

Tovê biyê, ji koka dara darkinêrê "

hekîmê reben piştî emeliyatê bi îhtîmaek mezin wê bibe dengbêj.

2. di salên 90'î de gava ku gerîla birîndar dibûn hekîman guhokê dixistan di guhên xwe de û bi vî awayî birînan derman dikirin. di repertuwarê de tenê du stran hebûn:

1. "de were lê" ya xelîl xemgîn,

2. "kîne em" a şivan perwer.