1. kesê ku him marangoz him xerat in. ji peyva neccar a erebî ye. di ziman û hişê tirkî de mirov nikare ji marangoz an jî "dülger" re bibêje neccar lê bi neccar re mirov dikare karê marangoziyê an jî "dülger"iyê bike. marangoz alavên nav malî filan çêdikin wekî dergûş, sendelî an jî mase û dulger jî di avakirina xaniyan de karên texteyî çêdikin stûnên malan û derî filan. hah ev du pîşe di dora sedsala 16em de ji neccariyê derketine û di mijarên xwe de bûne qada du karên jev cuda. lê xerata kurdî ji bo kîjan re tê gotin nizanim. li vir em dikarin zembilfiroşî jî bi bîr bînin bo kurdî lê têkildariya wê hinekî qels xuya dike. her wiha pîrê necaran îsa pêxember bûye. min ê pir bixwesta bibim marangoz. di nav pîşeyên berhemdar de ya herî bala min dikişîne ew e.