1. Li gorî Qur'an'a pîroz têgihên rewş yên mirovatiyê

-Têgihên bedhal yên însanetiyê;

1) Hased: çavnebarî, zikreşî. Ê di wê halê nebaş de ye difikire ku '' ê min nîn e ya wî jî nebe''. Him halê tunebûnê dizanin çi qas nexweş e him jî dixwazin rewşa insanan xirab bibe. Ji ber sedemê pêmen bûna xwe dixwazin kesên din jî mehrûm bibin. Rewşeke gelek rebenokî û pir xirab e. Xwedê dê muhafize bike.

2) Buxul: çikûsî. Ya ku wê rewşa xirab de ye ''ya wê heye lê naxwaze yê yekî din hebe''. Rewşa qenc dizanin çawa ye lê tenê ji xwe re babet dibînin. Dixwazin başî û qencî bi tenê ya wan bê. Ji bo pileya rasertiya xwe jiyan dikin, dixwazin pileya wan berdewamî ji mirovên din bilind bibe. Girîngî pê kesên din re nadin. Naxwazin rewşa kesên din jî baş bibe. Ezperest in. Destgirtî ne. Bi qederê mûyekî jî bibe naxwazin rewşa mirovekî ji xwe zêdetir baş bibe. Xwe ji insanên din çêtir dibînin. Quretî dikin. Rêgir in. Eger ji destê wan werê riya insanên din dibirin. Asteng derdixin ku insanan nekevin pêşiya wan. Diz in. Ger tiştên insanên din ji wan zêde ye dizî dikin. Bi neheqî li xwe dikin. Xwedê bistrîne, ji me dûr e bi destûra xwedê.

3) Şuxl: çav berdan. Merivên ku wisa diramînin dibêjin ''ê wî ya min be''. Ji bo insanan xweş naramînin. Her tim çavê wan li kesên din e. Çavê wan têr nabe. Xwedê me ji wê rewşa xirab xweyî bike.

-Têgeha notir(neuter, bêalî, ne erênî ne jî neyînî) yên mirovahiyê;

4)Xibt: xwezî, xwezî pê anîn. Li gorî wê rewşê mirov dibêje ''ya wê heye ê min jî bibe''. Ne ji bo insanan xirab difikirin ne jî dixwazin jê insanan kêm bimînin.

Rêmanên rewşên baş yên mirovanetiyê;

5) Sexawet: comerdî, destvekirî, camêr. Însanên comerd dihizirîn ku ''li min heye li wê jî bibe''. Xweda daye wan. Ewan jî didin merivên din. Çikûsî nakin. Weke insanên ku dirabin dirûnin kom dikin û li ser hev lod dikin nakin. Destê wan vekirî ye.

6) Îsar: Mirovên bikalîte yên wisa dibêjin ''ne ya min bila ê wî be''. Heta dibêjin ku ''ya min e lê ê wî bibe''. Dema dora wê hat ji bo insanan dest ji heqên xwe dikişînin. Dihêlin mirovên din.

7)Cûd: Merivên xwediyê wê ramanê dibêjin ku ''li min nîn e lê ya wê hebe''. Wan her çi qas ji wê tiştê bêpar bimînin jî çavnebarî nakin û dixwazin mirovên din mehrûmê wê tiştê nebin.

8) Faqr: rewşa ''ya wê nîn e bila ê min jî nebe'' ye. A rastî dikarin dabîn bikin lê ji bona çavê insanên ku nikarin peyde bikin lê nemîne bîter nakin.