sûlav
şelale, şîp, sîpel
(navdêr, mê) ava ku ji cihek bilind dikeve (bi taybetî ava çemekî ji zinarekî). Herwiha: sîlav, swîlav. Bi alfabeyên din: Kurdî-Erebî: سوولاڤ. Hevwate: şelale, çavlan, avrod, avrêj, gexte, xurr, şîp, şîpik, rêjav, şêlav, şirrik, şirik, şirrşirrik, şirşirk, şirrşirronek, şirşironek, şurrik, şurik, çirrik, çirik. ji: ji erebî سیول (siyûl) ku pirrhejmara سيل (seyl: lehî) e + kurdî av. Bi heman awayî jî سيلاب (seylab) ya farisî ku ji erebî سيل (seyl) + farisî آب (ab: av) e û wek seylap ketiye tirkî (bi taybetî tirkiya osmanî) û jê wek slâp derbasî zimanên balkanî bûye. Sel (lehî) ya tirkî jî ji heman rehê erebî ye.. jê: Sûlav, sûlavî. Bi zaravayên kurdî: hewramî: kurmancî: sûlav soranî: tavge zazakî: çirr (nêr), şîp, çirtan (nêr)
simurg56 tarafindan 2016-04-21 11:13 tarihinde kurmanciden kurmanciye çevrildi.
Kelimeleri ve anlamlarını yorumla, örnek ver