cihê ku terş û talanê wê tê kirin; zorxane
(navdêr, mê) şilxegeh, kolonî, welatê yan devera dagirkirî, welatê ku biyanî serdestên wê ne. ji wêjeyê: Rojelata navîn de taybetî li Mezra Botan şer û pevçûnên bi hezar salan didomin, erdnîgariya Kurdistanê ji van rûdanan herî zêde êş kêşandiye berdêl daye û hê jî mêtîngeh e. Sedema zêde êş kêşandina gelê kurd dewlemendiya axa kurdistanê ye, .(Haydar Amedî di lîsteya e-nameyan ya Dîwanxaneyê, 10/2009). ji: mêtin + -geh. Bikaranîn: Lêker: mêtingeh bûn, mêtingeh kirin. Navdêr: mêtingehbûn, mêtingehkirin Rengdêr: mêtingehbûyî, mêtingehkirî. jê: mêtingehî
xendekî tarafindan 2016-04-12 19:33 tarihinde kurmanciden kurmanciye çevrildi.