erdê ku çêreya wê tê çinîn; çêregeh
(navdêr, mê) çîmen, çayir, cihê giya lê şên dibe (bi taybetî cihê têrav yê giyayê kurt û nizm lê heye). Bi alfabeyên din: Kurdî-Erebî: مێرگ. Têkilî: çergeh, zozan, deşt. Bide ber: merg mêrik. ji: hevreha parsî merg, farisî مغ (merẍ), avestayî marĕγā (meriẍa) jiari. Peyvên ermenî մարգ (marg), aramî ܡܪܓܐ (merga) û erebî مرج (merc) ya bi maneya mêrg ji zimanên îranî hatine wergirtin.. jê: mêrgane, Mêrgeverr, Mêrgesor, mêrgistan, mêrgî
xendekî tarafindan 2016-04-12 19:33 tarihinde kurmanciden kurmanciye çevrildi.