bizirîn
(lêker)(navdêr, mê) bi lezûbez çûn derekê, bezîn, lezîn. Bi alfabeyên din: Kurdî-Erebî: بزرین. Herwiha: biziryan. Tewîn: -bizir-. Têkildar: bizirandin. Bide ber: bişirîn, bizdîn. ji wêjeyê: Sirişt û xweza deriyê xwe li ber me vedike û bixêrhatinê li me dike daku em zewq û şadimaniyê ji delalî û bedewiya wê bigirin. Lê em ji bêdengî û aramiya wê ditirsin û em hemî dibizirin bajarên teng û xwe dikişînin nav hev mîna miyên ji gurên har ditirsin.. jê: biziriyayî, bizirî, bizirok
Peyvê û wateya wê şîrove bike, mînakan bide