biyanî
1. bêgane 2. xerîb *“biyanî, bidê goştê ranî; dê bi ser te de bê poşmanî”
(rengdêr) û(navdêr) bêgane, xerîb, derekî, derveyî, xaricî, ecnebî, namo, tarawî, henderanî, nenas. Herwiha: biyan. Bi alfabeyên din: Kurdî-Erebî: بیانی. Bide ber: beyanî. ji: biyan + -î, jiari, hevreha soranî بێگانه (bêgane), farisî بيگانه (bîganê), pehlewî bêganek. Bikaranîn: Lêker: biyanî bûn, biyanî kirin. Navdêr: biyanîbûn, biyanîkirin Rengdêr: biyanîbûyî, biyanîkirî. jê: biyanistan, biyanistanî, biyanîdost, biyanîdostî, biyanîhez, biyanîhezî, biyanîtî, biyaniyar, biyaniyarî, dijbiyanî, dijbiyanîtî
Kelimeleri ve anlamlarını yorumla, örnek ver