(navdêr, mê) belge, delîl, nîşan, dokûment, palpişt, selmîn, burhan, berjeng, govan, guva, guwa. Bide ber: biyank. Bide ber: beyan biyan biyanî. ji wêjeyê: Li Hekariya şa’ir û ‘ilmdarên mezin hebûne weku Elî Herîrî, Melayî Beyatî, Pertuyê Hekarî(10) û Weda’î(11). Li Behdînan wekî Mela Mensurê Gîrgaşî(12) û Xalid Axayê Zêbarî(13) û Şêx Nuredînî Birîfkanî(14) û Bekir Begî Erzî(15). Li virê da weku biyang û belge em dê yek ji wan hevpeyvînên di navbera Melayê Betayî û Mela Mensûrê Gêrgaşî da tomar bikin daku hinek layênên şaristanetî û rewşenbîrî di navbera herdu mîrgehan da xuya bibin.(Ehmed Qerenî: Girew û hevrikî di navbera mîrê Hekariya û paşayê Behdînan da, Transkrîpsiyon (Tîpguhestin): Hallocî Larê, Nefel.com, 2/2009)
tarafindan 2016-04-23 19:31 tarihinde kurmanciden kurmanciye çevrildi.