bist
1. sêla qeliyê 2. şîş 3. qevd
(navdêr, mê) xişt, şîş, şîşik, pîjik, zegir, sîx, adek, asinê zirav û dirêj (bi taybetî bo goşt bêt bi ser ve kirin û pê bêt wergerrandin di dema biraştinê de), bistik, şifşe. Herwiha: bistik. Bi alfabeyên din: Kurdî-Erebî: بست. Bide ber: biste, bistîk, bîst, bîstik. ji: Bi esehî nayê zanîn. Bide ber aramî ܒܝܣܬܐ (bista) ji yunanî βήσιον (bḗsion) yan βῆσσα (bêssa) yan jî ji latinî yan bide ber latînî bastum (darik, doqişk) ku serekaniya baston ya frensiya kevn û bâton ya frensiya nû ye. Ji eynî rehî baston (gopal) ya tirkî, baton (gopal) ya inglîzî û batuta (gopal) ya spanî.
Peyvê û wateya wê şîrove bike, mînakan bide